Olejek kolendrowy jest wszechstronnym produktem wykorzystywanym w różnych dziedzinach życia, od zdrowia i pielęgnacji, po gastronomię. Jego specyficzny aromat może nie przypaść do gustu każdemu, ale fanom intensywnych zapachów ziołowych i kuchni azjatyckiej z pewnością przypadnie do gustu. Dlaczego warto zainwestować w olejek kolendrowy i jak go najlepiej wykorzystać?
Kolendra siewna (Coriandrum sativum) jest znana na całej kuli ziemskiej jako roślina przyprawowa. Jest charakterystyczna dla regionów takich jak południe Europy, północna Afryka czy większość Azji. Wyróżnia się swoimi pierzastymi liśćmi, zapachem przypominającym delikatnie aromat pluskwy oraz okrągłymi owocami barwy jasno- lub ciemnobrązowej. Przez tysiąclecia te owoce były cenne – starożytni Chińczycy uważali, że zapewniają one nieśmiertelność, podczas średniowiecza były używane jako afrodyzjak. Hipokrates polecał je ze względów leczniczych, a tradycyjna medycyna ziołowa stosuje je w leczeniu problemów żołądkowych, bezsenności, stanów lękowych oraz w przypadku wysokiego poziomu glukozy we krwi. Współcześnie nasiona kolendry są głównie elementem popularnych mieszanek przypraw.
Twoim pytaniem może być: Jak powstaje olejek kolendrowy? Istnieją dwa typy olejku kolendrowego („cilantro” i „coriander” w języku angielskim), jeden jest wyprodukowany z liści, a drugi z nasion rośliny Coriandrum sativum. Ten drugi jest bardziej popularny ze względu na jego specyficzny, balsamiczno-ziołowy aromat z nutą słodkości, jak również ze względu na szeroki zakres zastosowań. Nasiona te zawierają ok. 3% frakcji olejowej (głównie kwasu petroselinowego), ale ostateczny produkt zależy w dużej mierze od metody produkcji.
Większość olejków kolendrowych jest pozyskiwana z dojrzałych i suszonych owoców poprzez destylację parową. Naukowcy są jednak zdania, że wysoka temperatura niszczy niektóre ciepłoczułe składniki, co skutkuje ograniczeniem zdrowotnych korzyści olejku. Alternatywną i bardziej efektywną metodą jest ekstrakcja przy użyciu rozpuszczalników, takich jak heksan czy etanol, ale i ta metoda redukuje poziom korzystnych składników. Obecnie za najbardziej ekologiczną i efektywną metodę pozyskiwania olejku z nasion kolendry uważa się ekstrakcję przy użyciu superkrytycznego dwutlenku węgla, choć jest ona używana na niewielką skalę.
Końcowy produkt ma raczej jasną barwę i umiarkowanie gęstą konsystencję. Jego zapach opisywany jest jako słodkie i drzewne zarazem.
Skład olejku kolendrowego, podobnie jak innych olejków eterycznych, jest w dużej mierze zależny od pochodzenia surowców, warunków uprawy kolendry oraz metody ekstrakcji. Mimo potencjalnych różnic, głównym składnikiem olejku kolendrowego jest zawsze linalol, który może stanowić od 40 do 87% zawartości olejku. Linalol to terpen o mocnym zapachu, doskonałych właściwościach maskujących nieprzyjemne aromaty oraz wyjątkowych właściwościach bakteriobójczych, antyseptycznych i owadobójczych.
Oprócz tego w różnych olejkach kolendrowych można znaleźć ponad 30 innych substancji, które są wartymi wspomnienia, takie jak: gamma terpinen (7-14%) – monoterpen o silnych właściwościach antyoksydacyjnych, octan nerylu (2-14%) – ester o kwiatowo-owocowym aromacie, alfa – pinen (1-7%) – terpen o bardzo efektywnym wchłanianiu, który ma działanie antybiotyczne, przeciwzapalne, wspierające procesy pamięciowe oraz pozytwnie wpływające na receptory neuroprzekaźnika GABAA, p-Cymen (1-4%) – monoterpen o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwrakowym, przeciwzapalnym oraz przeciwlękowym.