Rozważania na temat zdrowotnych walorów i uprawy rzeżuchy

Choć rzeżucha, zwana też pieprzycą siewną, jest dla wielu z nas jedynie dekoracją wielkanocnym stołu, w rzeczywistości skrywa w sobie o wiele więcej. Okazuje się, że ta roślina jest nie tylko prosta w uprawie, ale także niesamowicie korzystna dla naszego zdrowia. Dzisiaj przyjrzymy się bliżej jej pochodzeniu, właściwościom i sposobom hodowli.

Kiedy mówimy o rzeżusze, mamy na myśli pieprzycę siewną (Lepidium sativum) – gatunek należący do rodziny kapustowatych, który znalazł swoje miejsce w kuchniach na całym świecie. Warto dodać, że pojęcie rzeżuchy obejmuje także inne gatunki, jak rzeżucha łąkowa czy akwariowa, jednak te różnią się od pieprzycy siewnej i nie są tematem naszej dzisiejszej dyskusji. Pieprzyca siewna pochodzi najprawdopodobniej z południowo-zachodniej Azji lub północnej Afryki i była już znana w czasach Imperium Rzymskiego. Obecnie zasługuje na uznanie za swój wkład do kultury wielkanocnej, będąc popularnym elementem dekoracyjnym na naszych stołach podczas tego święta.

Uprawa rzeżuchy jest nieskomplikowana. Wystarczy rozłożyć nasiona na wilgotnej ligninie lub gazi i regularnie je zraszać wodą. Po około tygodniu z nasion wyrastają aromatyczne kiełki o wyraźnym, pieprzowym smaku. Rzeżucha to nie tylko dekoracja – jej intensywnie zielone listki mogą doskonale urozmaicić nasze świąteczne potrawy, a także stanowić stały element diety, dostarczając cennych składników odżywczych.

Kiełki rzeżuchy są prawdziwym skarbem dla naszego zdrowia. Zawierają mnóstwo witamin (A, B1, B2, B3, B6 i B9, C, E i K), a także antyoksydanty, tłuszcze, białka, węglowodany, błonnik i cukry. Dodatkowo, są bogatym źródłem minerałów takich jak cynk, jod, magnez, potas, siarka, sód, wapń i żelazo. Regularne spożywanie rzeżuchy przyczynia się do poprawy kondycji kości i zębów (dzięki zawartości wapnia), jest korzystne dla osób z niedoczynnością tarczycy (ze względu na jod) oraz poprawia stan skóry (dzięki siarce).

Chociaż kiełki różnych roślin, takie jak brokuł, słonecznik, rzodkiewka, soja czy fasola są bogatym źródłem witamin i minerałów, kiełki rzeżuchy szczególnie zasługują na naszą uwagę. Aby je wyhodować, wystarczy wysiać nasiona na wilgotnym materiale i regularnie podlewać, unikając nadmiernego przemoczenia. Po około tygodniu nasiona zamienią się w pachnące, zdrowe kiełki o długości kilku centymetrów. Można je następnie ściąć nożyczkami, a zebrane listki przechowywać w lodówce maksymalnie dobę, aby zachowały swoje wartości odżywcze.

Rzeżucha nie jest rośliną wymagającą – wyrośnie nawet przy temperaturze kilka stopni powyżej zera. Jednak dla jej szybkiego wzrostu optymalna temperatura wynosi 20-22 stopnie. Dlatego najlepiej jest umieścić ją w ciepłym, słonecznym miejscu. Nie zapominajmy jednak, że w lecie rzeżucha powinna być schroniona przed bezpośrednim słońcem. Kiełki rzeżuchy możemy również wysiewać w specjalnym naczyniu – kiełkowniku, który pozwala na odprowadzenie nadmiaru wody. A pamiętajmy, że rzeżucha pięknie wyrośnie również w ogrodzie.