Oparte na wynikającym z orzeczenia Sądu Najwyższego stwierdzeniu, osoby wnioskujące o kredyt nie zdołały udowodnić, że zaciągnięcie kredytu powiązanego z obcą walutą było dla nich szkodliwe. Według Sądu, jakiekolwiek sprzeczności z ogólnie przyjętymi standardami współżycia społecznego musiałyby być widoczne już podczas podpisywania umowy kredytowej.
Sprzeczność z normami społecznymi mogłaby wystąpić jedynie w przypadku, gdyby jedna ze stron kontraktu lub dodatkowa osoba trzecia wprowadzała do obiegu elementy mające na celu manipulację kursem franka szwajcarskiego, aby skorzystać na koszt innych, poprzez naruszenie naturalnych mechanizmów rynku ekonomicznego. Obecny kurs franka jest jednak wynikiem standardowych warunków rynkowych, które nie są manipulowane przez żadną ze stron umowy – taki jest sens zawartego w uzasadnieniu wyroku, które zostało niedawno opublikowane na stronie internetowej Sądu Najwyższego.
Niniejsze pisemne uzasadnienie dotyczy wyroku wydanego przez Izbę Cywilną SN pod koniec października poprzedniego roku, składającą się z trzech sędziów pod przewodnictwem Beaty Janiszewskiej, przy udziale sędziego sprawozdawcy Krzysztofa Wesołowskiego. Ten konkretny proces dotyczył umowy kredytowej na kwotę blisko 2 milionów złotych, indeksowanej do franka szwajcarskiego, z planem spłaty ustalonym na okres 240 miesięcy, aż do grudnia 2025 roku.
W tym przypadku, Sąd Najwyższy odrzucił apelację kredytobiorców, ale częściowo uwzględnił apelację kredytodawcy – dotyczącą kwot odpowiadających wartości ustalonego spreadu walutowego. Sprawę w tym zakresie skierował do ponownego rozpatrzenia przez sąd apelacyjny.
Kluczowym argumentem przemawiającym za takim rozstrzygnięciem było to, że jak wynikało z dowodów przedstawionych w sądzie, znaczna część kredytu – minimum 96,6% – została wykorzystana na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez wnioskujących o kredyt. Sądy uznały, że „środki uzyskane z kredytu zostały przeznaczone na rozbudowę hotelu oraz zakup działek przyległych do hotelu, w celu zaspokojenia potrzeb związanych z prowadzoną przez wnioskujących działalnością gospodarczą”.