Ojkofobia – niechęć do ojczyzny. Rozważania na temat jej przyczyn.

Fobia to zaburzenie lękowe, które objawia się jako intensywny i nieuzasadniony strach przed konkretnym obiektem, sytuacją, stworzeniem czy czynem. Ludzie zmagający się z fobią mogą odczuwać strach o nieadekwatnej intensywności wobec tego, co jest źródłem ich lęku. Może być on na tyle silny, że prowadzi do unikania sytuacji lub obiektów powiązanych z lękiem, co zakłóca codzienne funkcjonowanie. Wywołuje także wyraźne reakcje fizjologiczne.

Fobie zwykle klasyfikuje się w trzy główne kategorie:

Pierwsza to fobie społeczne, które wiążą się z relacjami i interakcjami z innymi ludźmi. Przykładem może być glossofobia, czyli lęk przed publicznymi wystąpieniami, lęk przed mówieniem do ludzi w miejscu publicznym, strach przed jedzeniem na widoku innych, bojaźń przed byciem ocenianym lub krytykowanym oraz lęk przed rozmowami lub spotkaniami towarzyskimi.

Drugą grupą są fobie specyficzne, które odnoszą się do określonych obiektów. Przykłady to lęk przed wysokością, arachnofobia (lęk przed pająkami), astrafobia (strach przed burzami i piorunami) oraz ophidiophobia (lęk przed wężami).

Trzecia kategoria to fobie sytuacyjne, które związane są z konkretnymi sytuacjami czy miejscami. Przykładowo agorafobia, czyli lęk przed otwartymi lub publicznymi przestrzeniami, oraz trypanofobia – lęk przed igłami czy zastrzykami.